و من در خودم پراکنده ام

می توانی نوک انگشت پا باشی

 

                               از لمس پرزهای قالی قلقلکت شود

 

می توانی مو باشی


                
_ آن نوک تارها که باریکند

 

و با شانهء خواهر کوچکت پیمان دوستی ببندی

 

ته آرنج باشی و کف دست

 

                      که خستگی و سردرد و تفکراتت کله پا نشود

 

می شود تنهایی ِ بینی را با خارش انگشت شاد کرد



در خودت 
           پرواز
کن ...