این سومین بار است که بالشم خونی می شود . دیشب . دیروز ظهر و امروز صبح .
سه بالش خونین .
کسی سرخی بدنم را از بالش ها پاک نمی کند .
هفت بالش داریم . با این حساب خواب ظهرها حرام است و تا چهار شب دیگر می توانم سر بر بالینی پاک بگذارم .
هیچ تفکری ندارم و از هیچ چیز رنج نمی برم .
نیرویی هست که مرا فشار می دهد . مثل اینکه بینی را کیپ کنند و تمام هوای عالم را در دهانم بدمند . می خواهم بترکم . سرم گرم شده و بزرگ به نظر می رسد . و بینی ام ( که بسیار قلچماق و گنده است ) مثل بادکنک شده و هر از گاهی که چشمها را می بندم منفجر می شود .
دست هایم از فشار خون بالا سیاه شده اند و پاها از خون بی نسیبند .
و من هیچ رنجی ندارم و دنیا بر وقف مراد است ...